Uzun senelerdir özellikle Türk halk müziğinde sık sık kullanılan bağlama ya da diğer bir ismi ile saz; telli tezeneli bir müzik aletidir. Genel olarak 7 ya da 9 telli olan bağlamanın ses genişliği ise yaklaşık olarak iki oktavdır.
Bağlama ya da saz olarak bildiğimiz telli çalgı; yörelerine ve boyut farklılıklarına göre farklı isimler ile de tanınmaktadır. Kopuz, çöğür, dombra, ikitelli, tar, divan sazı, ırızva, cura, bozuk ya da tambura sazın bilinen diğer isimleri (ya da sazla benzer özelliklere sahip olan telli çalgılar) arasında yer almaktadır.
Bağlama ya da saz tezene isimli bir kiraz ağacının kabuğundan yapılmaktadır. Bağlama bir mızrap aracılığı ile tellere vurularak çalınmaktadır. Ayrıca bağlamalar; uzun sap bağlama ve kısa sap bağlama olarak da ikiye ayrılmaktadır.
Bağlamanın atası ise yine telli bir enstrüman olan kopuz olarak bilinmektedir. Kopuz ve bağlama hem görünüş olarak hem de çalınma şekli olarak birbirlerine çok fazla benzemektedir.
Bağlama uzun yıllardır hayatımızda yeri olan geleneksel bir müzik aletidir. Yaklaşık olarak 18. yüzyılda kullanılmaya başlandığı tahmin edilen bağlama; ismini sap kısmında yer alan perdelerin ve tellerin bağlanma şeklinden aldığı tahmin edilmektedir. Bağlama ya da saz gövdesi, armut şeklini andırması ile de bilinmektedir.
Günümüzde bağlamalar hala kiraz kabuğundan yapılabilirken aynı zamanda plastikten de yapılabilmektedir. Bağlama sapı ise gürgen, ceviz ve ardıç gibi sert yapıya sahip olan ağaçlardan yapılmaktadır.
Türk kültüründe çok önemli bir yere sahip olan bağlama; Türk kültürünün en eski çalgılarından bir tanesidir. Bağlama geleneksel bir müzik aleti olduğu için genellikle sadece tür olarak Türk Halk müziğinde kullanılmaktadır. Bağlama her yaştan insan için çalmaya müsait olan bir müzik aletidir. Bağlama çok kolay öğrenilen bir enstrüman olmadığı için bağlama çalmak isteyenler en iyi şekilde bu işin eğitimini almak için bir müzik kursuna yazılmalıdır.